نووسینی ڕه‌خنه‌گری عێراقی “عبدالکه‌ریم هه‌مزه عه‌باس”
وه‌رگێڕانی “ره‌فعه‌ت عومه‌ر”هه‌ولێر”
که‌ژاڵ شاعیرێکی کورده، له‌نێوه‌ندی شیعری عه‌ره‌بیدا ده‌نگدانه‌وه‌یه‌کی به‌رچاوی هه‌یه، هه‌ستێکی ناسک و پڕ له جوانی و خۆشه‌ویستی به‌خشیووه‌ته ناخی ئه‌وانه‌ی که هۆگری شیعرن .
ئه‌م ژنه که شیعره‌کانی ده‌خوێنیته‌وه رامانێک به‌رۆکت ده‌گرێت و سه‌رنج ده‌ده‌یت هه‌ستێکی قووڵ و بێ په‌روا خه‌یاڵه‌کانت و ئه‌ندێشه‌ت تێکه‌ڵاوی وشه‌کانی ده‌کات و ده‌تگه‌ێنێته ئه‌و بڕوایه‌یی. که بڵێت که به‌راستی شاعیرێکی داهێنه‌ره‌و سه‌ر به رێچکه‌ی قوتابخانه‌ی شیعری ئازادی هاوچه‌رخه.
که‌ژاڵی شاعیر هۆنراوه‌کانی به‌شێوازی هونه‌ری و، جوانی و، ره‌وانبێژی به‌رچاو خستۆته روو .لێره‌وه ئه‌وه‌مان پێده‌ڵێت که وێنه‌ی شیعره‌کانی جۆراوجۆرن و تیشکی زێڕینی ناخ و ئه‌ندێشه‌ی خستۆته روو که نیشانه‌ی قووڵی ئه‌زموونه‌که‌یه‌تی که زیاتر شیعری ئازادو په‌خشانه شیعریشی نووسیوون .
که‌ژاڵ :شعره‌کانی به‌زمانی “دایک” له‌دایک بوون که زمانی ئه‌ده‌بی کوردیه خۆ ئه‌گه‌ر ئه‌م شاعیره پڕ ئه‌زموونه به زمانی عه‌ره‌بیش بینوسیایه داهێنانێکی که‌م وێنه‌ی تێدا به‌دیده‌کرا.
که‌ژاڵ به‌هه‌شتی سه‌ربازی نووسینه هونه‌ری و فه‌لسه‌فه زۆره‌کانی شیعری ده‌ستێکی باڵای تێدا هه‌بووه که له‌سه‌ر سروشت و، چوار وه‌رزی ساڵ و، خۆشه‌ویستی و، هه‌روه‌ها ده‌رباره‌ی ئاشتی و،نیشتمان و، فه‌رهه‌نگ و، باران و وه‌رزه‌کانی تۆو چاندن و، دروێنه و، به‌رهه‌مهێنانی نووسیووه.
که‌ژاڵی شاعیر له‌نووسینه‌کانیدا توانیویه‌تی ئاوێنه‌یه‌ک له‌نێوان راستی و خه‌یاڵدا بگونجێنێ بیانکاته جوانترین هۆنراوه …..بۆیه له‌زۆربه‌ی شیعره‌کانیدا که‌سایه‌تی مێینه‌یه‌کی تر به‌رجه‌سته‌ده‌کات بۆئه‌وه‌ی هه‌ست و ئه‌ندێشه‌کانی ناخی خۆی تێدا بخاته ڕوو وه ببنه ره‌نگدانه‌وه‌ی ئه‌و ئاسته‌نگانه‌ی به‌ره‌نگاری ژیان ده‌بنه‌وه .
که‌ژاڵی شاعیری کورد. به‌وشه‌و شێوازه هونه‌ریه تایبه‌تیه‌که‌ی خۆی، به‌ر له‌وه‌ی له‌ده‌رگای ئه‌قڵه‌کان بدات. توانیویه‌تی ده‌رگای دڵه‌کان به‌شێوازێکی نه‌رم و نیان بکوتێ .
که‌ژاڵ هه‌میشه وه‌ک ژنێک دووربین بووه‌و توانیویه‌تی وه‌خه‌م و ژانی هاوڕێ و ئازیزه نزیکه‌که‌شی بخوات که چ کاره‌ساتێکی نه‌خوازراوی به‌سه‌رهاتووه له‌ته‌مه‌نی لاویه‌تیدا.کاتێک ئازاره‌کانی رۆحی بۆده‌گێڕته‌وه ..ئه م ژنه شاعیره ئۆقره ناگرێت و به‌چه‌ند په‌ره‌گرافێک له‌و شیعره ناسکه‌ی که بۆی نووسیووه ده‌کاته دیاری و پێشکه‌شی ده‌کات .به‌ناوی من دێم بۆلات .
من دێم بۆلات ،تۆ هاوڕێم به
تا به په‌لکه گیای ملوانکه‌ی په‌نجه‌کانم
فرمێسکه‌کانت بسڕم
وه‌ک کانیاوێک گوڵی روومه‌ته ئاڵه‌کانت
به‌شنه‌ی شه‌ماڵی به‌یانیان تێر ئاو بکه‌م
تۆ گوڵێکی باخچه‌ی
پڕی له تریفه‌ی مانگ و
په‌لکه‌زێڕینه‌ی به‌هار
بۆداهاتوویه‌کی گه‌ش بڕوانه‌و
ئاوڕ له هه‌ڵوه‌رینی گوڵه په‌میه‌کانی
رابردووه مه‌ده‌وه.
بۆئه‌وه‌ی خونچه‌ی لاولاوی ،،دڵه‌که‌ت نه ژاکێێ
گوڵه نێرگزه جوانه‌که‌ی به‌هاری ژین
له‌په‌نجه‌ره‌ی دڵمه‌وه
ده‌توانم رۆحی فریشته‌یت
بخه‌مه به‌هه‌شته‌وه
من ده‌توانم، ساباتێک بۆ خه‌مه‌کانت دروست بکه‌م
تا له‌رێژنه‌ی باران و
خۆره‌تاوی ئه‌وین بتپارێزێ
تۆ ئه‌ی کیژی وڵاتی به‌فروخوێن
که‌خوێن ده‌ڕژێ
چاوه‌کانت پرده‌بێ له فرمێسکی سوور
که به‌فریش ده‌بارێ
کوڵمه‌کانت سوراویان تیانامێنێ و
سپی پۆش ده‌بێ
ئه‌ی گوڵی نێو باخچه‌ی خۆشه‌ویستی
مه‌رگی ئازیزێک ،که‌هه‌میشه چاوه‌کانت
ده‌کات به په‌ڵه هه‌ورێکی ره‌ش و
داده‌بارن به‌سه‌ر ڕوخساری ماته‌مدا
ئه‌مه رابردووه ،بیرمه‌که‌وه
ئه‌مه ده‌سه‌ڵاتی باوک سالاری بوو ،
تاوانی کرد..
تۆی ڕوح سپی،
له‌به‌رده‌م دادگایه‌کدا مه‌به‌سته
چاوه‌ڕوانی سزادان بی
تۆ بڕوانه بۆئاینده
ئازیزانت ،گۆرانیه‌کی پڕ له‌نه‌غمه‌و،
ئاوازت بۆده‌چڕن
مناڵه‌کان خه‌نده‌ت
له‌گه‌ڵ جوانی تۆدا ئاڵ و گۆڕده‌که‌ن
مه‌پرسه بۆچاره‌نووسم نادیاره
ئه‌مه قه‌ده‌ری ژیانه
هه‌ندێ جاریش دابڕان و ئازاردانه
هه‌ندێ جاریش
گه‌یشتن به بزه‌و خه‌نده‌و
باوه‌شی ئه‌وینی یاره؟
